Toen Privedetective Philip Morris, ... in z'n detectivekantoor zat te luisteren naar de laatste 5 minuten van de voetbal match op de radio, werd er op de deur geklopt, ... de deur ging open en daar stond ... Peter Stuyvesant, ... Peter Stuyvesant wandelde naar Philip Morris en wilde hem de hand schudden, maar Philip Morris schudde een Philip Morris uit z'n hardbox en bood er een aan aan Peter Stuyvesant, maar Stuyvesant nam een eigen Peter Stuyvesant, nam z'n Zippo, klipte die open, stak de Philip Morris van Philip Morris en de Peter Stuyvesant van zichzelf in brand, waarop hij zei:
"Heb je 't gehoord van lucky?"
"Neen," zei Philip Morris, "ik heb het gelezen op een communique van het persagentschap Belga. Der stond op 'zelfmoord'."
"Maar dat geloof ik toch zelf niet," zei Peter Stuyvesant, "ik denk eerder aan de arabier."
"Nee," zei Philip Morris, "Camel doet zoiets niet, maar ik ben z'n avontuur met Gaulloise Blonde niet vergeten, maar misschien was het wel de mexikaan Chuan Bastos, want die is altijd uit of Fortuna voor een paar Ducados. "
Net op dat moment ging de deur open en kwam de secretaresse heupwiegend binnen, ze droeg een spannende cat-suite en heette Tigra.
Voor de Nederlanders was ze blond en noemde ze Bellinda, ze zei:
"Dag Philip, dag Peter, ik heb zonet Winston aan de telefoon gehad, hij belde op van op het politiekantoor van Dun Hill, en hij heeft vernomen van Benson & Hedges, dat Barclay in de buurt van Chesterfield een sigeunerkamp gezien heeft."
Waarop de beide privedectives zeiden: "Wat!, Chitannes?"
Maar Bellinda en Tigra luisterden niet, ze wandelden naar het televisietoestel, zette het aan, want er startte een John Player Special. Tegelijkertijd, langs de overkant van de straat, zaten in café Bellevue, Maes en Heineken over twee lege glazen gebogen. Met een gebaar bestelden ze nogeens hetzelfde, en toen de dienster, een Blonde uit de buurt van Carlsberg vanonder een Dobble Palm met een kwak de bestelling neerzette, een draai maakte van 12° en Weg Trippelde. Zei Maes tegen Heineken: "Wat? Stella met een Pater?"
"Ja," zei Heineken, "met een Trappist uit Rocheforte"
"Maar dat kan niet," zei Maes "Stella is voor die Trappist een Verboden Vrucht"
Heineken probeerde nog en zei:"Heus..."
Sedert Maes en Stella uit elkaar waren zo'n 3 jaar geleden, sneed het door z'n hart en nieren als hij iets over haar hoorde. Hij had haar voor het laatst gezien in oktober, in Wiezze... arm in arm met de Witte van Hoegaerde. Hij was er zelf naartoe gegaan met de Koninck, Bolleke en nu zat hij voor Heineken bierviltjes te scheuren en te vloeken, "Duvel..." zei hij.
En net op dat moment was de voetbalmatch op de radio afgelopen en kwamen Johnson en Meneer Proper naar de bar en riepen: "Hé Caroline, Ajax heeft gewonnen"